FORUM WTR

Gość

Pawel z Kowala

Gość

Bodajże Paweł Lewandowski się rozchorował ...

Piter

Gratulacje dla wszystkich którzy dojechali do mety, a szczególne dla najlepszego bikera z Włocławka. Kasia pokazałaś, że tanio skóry nie sprzedajesz. Gratulacje

Rebe

Gratulacje dla wszystkich w uznaniu wysiłku ,największe dla Sławka ,bo trzeba miec te organy które przeszkadzają w jeżdzie jak granaty ,żeby zaliczyc długi dystans. Siudek Kłodzko czeka.

Andrzej mtb

Siudek

Rebe

Stary poczciwy granat F-1 byłduży i "zielazny"

jacek

Może i ciut spóźnione ale szczere gratulacje dla wszystkich uczestników maratonu w Otwocku którzy ukończyli wyścig.Mam na myśli oczywiście Radpak MTB Team.

Gość

Hah awansowałam do 2 sektora Twisted Evil

Tomek

Dziękujemy Jacku i Rebe.
Bravo Kasia.

Tomek

13 kwiecień 2008
Otwock. Pierwszy z cyklu Mazovii maraton w roku 2008.
Mega dystans. 13-go 13 osób z Radpaku wystartowało, dobrze że wszyscy cało dojechali. Ponad 1000 osób na starcie. Niestety nie wysikałem się tuż przed i męczyłem się z tym przez długi czas. Wszyscy oczywiście ze startu ruszyli jak by meta była za rogiem. Fakt że na asfalcie 40km/h za tak dużym peletonem to jazda bez wysiłku. Pierwsze 30 km to dla mnie spokojna jazda za wszelką cenę unikająca wysiłku i kolizji. Oczywiście orientacyjnie 30 bo mój licznik nie nadaje się na tego typu imprezy, gałęzie obijające się o rower ruszają czujnik na widelcu i licznik odmawia posłuszeństwa. Raz go poprawiałem, ale potem zdecydowałem się go ignorować. Dużo piachu, co nie było dla mnie takie złe bo moja tylna oponka wyjątkowo dobrze sobie z nim radziła. Maxxis High Roller okazał się bardzo dobrym wyborem. Bagna mi się trochę mniej podobały. Nigdy nie byłem zwolennikiem brudu, a już takiego mokrego i cuchnącego to bardzo nie lubię. Trzeba się było przedostać przez niestety liczne bagniste przeszkody. Ja wybierałem te najdłuższe i bardziej suche drogi. Jarka chyba pierwszego doszedłem na trasie, było nie wiele ponad 20km przejechane, Jarek szczerze mi się zwierzył że za ostro pojechał. Wykazywał dużą wolę walki ale już cierpiał. Powiedział "goń Kaśkę" i tak też zrobiłem. Kasia jechała w dużej grupie którą trudno było minąć. Ona jechała na samym czele. Jechała bardzo energicznie, prawdziwe dynamo energii. Gdy ją minąłem droga się otworzyła przede mną. Zacząłem jechać bardzo szybko. Nie było już grupek ale pojedyńczy rowerzyści, mijałem ich sprawnie po lewej albo prawej. Zaskakiwała mnie róznica szybkości. Nabierałem pewności siebie. Trochę zwolniłem a tu Moluś mnie wyprzedza. Lekko zaskoczony pytam się skąd on się tu wziął. Przecież jechałem tak szybko. Powiedział że przed chwilą go wyprzedziłem. Nasze koszulki nie są jeszce dla mnie łatwe do rozpoznania. Pojechałem trochę z Tomkiem przez jakieś piachy i zabudowania. Gdy w lesie obejrzałem się i Tomka już nie było myślałem że już jestem pierwszy z naszej paczki. Jadę sobie spokojnie a tu chyba nasza koszulka. Patrzę... a to Paweł. Ach te Pawły, zawzięci z nich kolarze. Paweł powiedział mi przed startem że ma przejechane 50 km w tym roku. Nie spodziewałem się go na czele naszej drużyny. Jechał ciężko ale z niesamowitą determinacją. Trochę go podziwiałem, trochę zazdrościłem takiej woli walki. Wyprzedzałem go 4 razy. Na każdej przeszkodzie wodnej szybciej znajdował się po drugiej stronie. Ja wybrzydzałem i szukałem suchszego szlaku a on rwał do przodu. Trochę mi było wstyd samego siebie. Najmniej przyjemną częścią maratonu były spotkania z tymi których powinniśmy podziwiać, czołówka dystansu giga nas mijała. Wywoływała jednak powszechne oburzenie. Nie zachowywali się jak sportowcy ale jak rozwydrzeni chuligani domagający się drogi do wyłącznego własnego użytku. Przykry pokaz arogancji i braku poszanowania dla innych. W raczej słabym nastroju dojechałem do mety. Jakiś pan prezentował panią z miejscowej drużyny na mecie, wykazałem swoje własne słabe wyczucie taktu sportowego i ostrym finishem nadrobiłem sporą odległość wyprzedzając ich tuż przed metą.
Jak ktoś lubi bagna to trasa w Otwocku jest dla niego. Ja w przyszłym roku Otwock sobie daruję.

Gość

Tomek

Spychali ludzi z drogi. Z wymiany zdań wynikało że powinniśmy mieć oczy z tyłu głowy, zejśc z roweru i drogi i wiwatować na ich cześć. Sam jadąc na ścieżce szerokiej na 15 cm i otoczonej szczelnie krzakami usłyszałem "uwaga" i trzy sekundy póżniej otrzymałem bolesne uderzenie kierownicą w okolice nerki. Gwiazdor Mazovii któremu zwróciłem uwagę że tak się nie robi wytłumaczył mi że to moja wina. Dobrze że nie byłem w stanie go dogonić.

Gość

Tomek, wyobraź sobie, że jedzie np taki TdF, poszła ucieczka a na trasie pałęta się jeszcze 2 peletony z 2 i 3 dywizji, przez co ucieczce trudno uciekać a peleton nie może ich gonić...uwaga! prawa/lewa! tak się po prostu robi, to nc nadzwyczajnego, musieli wyprzedzić kilkaset osób i co, mieli podjechać za każdym razem, zwolnić i uprzejmie się spytać czy mogą cie wyprzedzić? a to że cię trącił kierownicą-wielkie mi halo, prędzej on mógł ucierpieć bo mógł glebe skleić...poniosły cię nerwy bo nie tego się spodziewałeś a to faktycznie była twoja wina, słabszy musi mocniejszego przepuścić

czołówka jedzie jak na motorach a zwalnianie i przyspieszania bd kosztuje, goście prują na tętnie progowym i nawet jakby chcieli to nie potrafili by być uprzejmi ze zmęczenia, zdażają się mniej i bardziej wnerwiający zawodnicy ale jeśli któryś nie krzyknął czegoś w stylu [spadaj] bo jade to nie masz racji w swoich wywodach

a tak na marginesie, nie bardzo podoba mi się forma maratonu, przez co właśnie dochodzi do takiej sytuacji, powinny być po prostu 2 pętle bez jakiegoś łączenia po drodze-przejeżdżasz krótki i ci co chcą jadą dalej na długi, przy tak dużej liczbie startujących obecne rozwiązanie chyba nie jest najlepsze

Gość

p.s. 3'' do b.d. czasu żeby ustąpić